De grote camping hebben we verlaten, en in Lycksele hebben we eerst bij de bilprovning (een soort RDW keuringsstation) stickers gehaald voor viltolycka (wildongeluk). In Zweden is het verplicht om na een ongeluk met een wild dier de plek met een oranje sticker te markeren en 112 te bellen. Een jager gaat dan kijken of het goed gaat met het dier. We krijgen een handvol nieuwe stickers. We halen vers brood en bij de handverk Villa Veja koopt Katja nog een kerstmannetje voor haar verzameling. We gaan op weg richting Arvidsjaur over de secundaire saaie weg. Bij de Skelleftea rivier eten we onze lunch (gerookte vlagzalm met mayo), en we proberen nog een grussweg naar een visplek. De visplek is niet gevonden.
Het blijft saai, zelfs niet één rendier. We rijden de “grote” weg op en binnen een paar minuten loopt er een groepje rendieren midden op de weg, even later gevolgd door een eenzaam exemplaar.
Weer wat later horen we toch wel een heel gek geluid, en het blijkt een lekke band te zijn. We zijn net voor Arvidsjaur maar de band moet eraf! Snel gele hesjes aan, de gevarendriehoek kunnen we niet vinden, en omdat we snel weer weg willen, hang ik maar een extra hesje aan de auto. Eerst wat zooi uit de auto om de reserveband en krik te pakken. Eelco is gelukkig heel snel, het is niet al te druk en iedereen rijdt netjes om ons heen. Binnen mum van tijd is de band verwisseld, en kan de zooi weer terug in de auto. We zoeken meteen naar een bilverksted, die op nog geen 5 minuten rijden zit. Daar kunnen ze ons meteen helpen, dus weer eerst de zooi uit de auto. De auto garage Lelu in, snel er weer uit, en de zooi er ook weer in. Binnen het uur nadat de band lek ging, en nog geen 130 euro lichter, zaten wij aan een Fika om bij te komen!
We wilden naar een fri-camping langs de Ljusselforsen aan de Pite älv, daar zijn wat plekken langs het water waar je mag kamperen. Er is ook een toalett, gewoon een huisje met een gat met deksel, maar wel schoon. Het is nog vroeg als we aankomen, Eelco gaat vissen en vangt 7 forellen en 3 vlagzalmen waarvan er eentje gerookt wordt voor op brood. Katja gaat aan het knutselen en breien.
Als we gaan slapen rond twaalven is het nog licht, en als ik ‘snachts wakker wordt om drie uur schijnt de zon al aan de overkant van het water. Het is dus echt Midzomer, het is ook erg warm en dat vinden de knutten, de muggen en de dazen ook fijn.
We gaan donderdag eerst naar de Trollforsen, daar zijn we ook al eens geweest, maar we vinden het er mooi, dus gaan we nog een keer. We lopen nu een stuk verder, maar het is vreselijk warm en broeierig. Eelco duikt nog even het water in om af te koelen.
We lopen terug over de spannende hangbrug en gaan op zoek naar een nieuwe slaapplek.
We kiezen een plek aan de andere kant van de Pite älv. Dit is net zo’n grussweg als waarop we gisteren waarschijnlijk de band kapot hebben gereden, dus met geknepen billen rijden we door. We vinden een mooie plek. Als Eelco aan het vissen is, zie ik iets uit het bos komen en ik hoor “snoef”, en er staat een klein rendier vlak voor mijn neus. Ik schrik harder dan het dier, dat mij aankijkt en weer terug het bos in gaat.
We gaan even de rivier in om af te koelen, het stroomt erg hard, dus het is wat poedelen. Als we iets zitten te drinken, komen we tot de ontdekking dat het al over achten is, het avondeten wordt een broodje gezond. Daarna gaat het vuur aan, om de insecten af te schrikken, want we zitten onder de beten en steken.